JVV 0324
Delft, 1700-1750
De schotel heeft een opstaande rand en is in blauw beschilderd met een molen tussen twee gesponste bomen. De voorstelling is gevat in drie cirkels. Het randdecor wordt gevormd door een zevenhoek met eenvoudige ornamenten op de punten met daartussen pijlvormen. In het plat zijn drie, voor majolica kenmerkende, proensporen zichtbaar.
Afmetingen: diameter 30 cm
Vergelijkbare exemplaren
Een diep majolicabord in blauw-wit met een molen in een landschap is in Amsterdam opgegraven uit een beerput uit de Lange Houtstraat 24 uit de periode 1675-1725 (Gawronski, pp. 282, 327, nr. 1029). Een veelkleurig faiencebordje met een vergelijkbaar majolicadecor van een molen tussen twee gesponste bomen bevindt zich in de collectie van het Nederlands Openluchtmuseum te Arnhem (Klijn, p. 231). Het wordt na 1800 gedateerd, maar stamt echter uit de eerste helft van de achttiende eeuw.
Toelichting
Molens zijn op majolica vaak afgebeeld als onderdeel van een dorpsgezicht, als zelfstandig motief zijn ze niet vaak geschilderd. De bekende majolicaschotels met molens als centraal decor stammen voornamelijk uit de achttiende eeuw.
Literatuur en/of websites
J. Gawronski (red.), Amsterdam Ceramics. A city’s history and an archaeological ceramics catalogue 1175-2011, Amsterdam 2012
E.M.Ch.F. Klijn, Onbekend tinglazuuraardewerk. De collectie van het Nederlands Openluchtmuseum, Arnhem 2003
